سفارش تبلیغ
صبا ویژن

همه چیز در مورد فرش ایرانی

گلیم دستباف

گلیم دستباف را می‌توان به عنوان یکی از اصیل‌ترین و قدیمی‌ترین مدل‌های فرش دستباف معرفی کرد. رنگ و طرح خاصی که در گلیم مورد استفاده قرار می‌گیرد آن را به یک فرش سنتی و زیبا تبدیل کرده است. گلیم‌ها معمولا در خانه‌ها و فضاهایی که دارای طراحی سنتی، قدیمی و روستایی هستند مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به طور کلی به فرش‌هایی که پرز نداشته، تنها با تار و پود بافته می‌شوند و ساختاری نازک و خشن دارند، تخت‌بافت می‌گویند. تخت‌باف در گذشته به عنوان ثروت و هویت برای یک قوم و قبیله شناخته می‌شد و از آن به عنوان پوشش کف و دیوار، زین اسب، کیف، ملحفه، پشتی و بالش استفاده می‌شده است.

گلیم دستباف چیست؟

گلیم یکی از انواع فرش شرقی است که به صورت محلی و سنتی بافته می‌شود. دارای طرح‌ها و رنگ‌های بسیار متنوع و خاصی است. تار و پود این نوع فرش کاملا در هم آمیخته شده و مانند فرش‌ها دارای پرز بلند نیست.گلیم را می‌توان به عنوان یکی از فرش‌های دستباف سبک و کوچک نیز معرفی کرد که حمل و نقل آن بسیار آسان است. زیرا همانطور که اشاره شد گلیم دستباف دارای پرز نیست و با روش خاصی که شامل رد کردن تار و پود به صورت یکی در میان است، بافته می شود.گلیم دستباف در کشورهای مختلفی از جمله ایران، ترکیه، آفریقای شمالی، بالکان، قفقاز، افغانستان، پاکستان، آسیای میانه و چین نیز بافته می‌شود. اگرچه در بعضی مواقع گلیم زیرمجموعه فرش‌های شرقی قرار می‌گیرد. اما به دلیل تنوعی که در طرح، رنگ و نوع بافت گلیم وجود دارد، این نوع فرش‌ها، در یک طبقه خاص قرار می‌گیریند.

گلیم دستباف

تفاوت گلیم با سایر فرش ها

تفاوت عمده گلیم با سایر مدل‌های فرش در نوع بافت آن است. رشته‌های کوتاه و جداگانه با رنگ‌های مختلف، روی تار گره خورده و با محکم فشار دادن پودها، طرح‌های گلیم ساخته می‌شوند. با در هم تنیدن الیاف و تارهای مختلف، ساختاری صاف و مسطح برای گلیم ایجاد می‌شود. این پود معمولا پشم است، در حالی که تار می‌تواند نخ پنبه یا پشم باشد.

بافندگان در هنگام بافت گلیم، پود را محکم می‌کنند تا کاملا تار را بپوشاند و اغلب الگوهای مورب را ترجیح می‌دهند. این کار باعث می‌شود تا ساختاری محکم‌تر در گلیم ایجاد شود. با این روش الگوهای پررنگ و تیزی ایجاد می‌شوند و به بافندگان برای ایجاد طرح و نقش آزادی بیشتری می‌دهد. به همین دلیل است که اکثر گلیم‌ها دارای طرح‌های هندسی بسیار نزدیک هستند. اگرچه گلیم‌هایی با طرح گل نیز وجود دارند. گلیم به انگلیسی با نام های Kilim ، Kelim ، Gelim و Gilim شناخته شده است.

برخی از مهترین انواع طرح گلیم

گلیم ها نمایانگر چندین صده صنعتگری و فرهنگ و نشان دهنده میراث و فرهنگ منطقه‌ای هستند که در آن تولید می شوند. برخی از گلیم‌ها برای تزئینات استفاده می شوند و برخی دیگر برای اهداف مذهبی مانند سجاده نماز مورد استفاده قرار می‌گیرند. گلیم‌ها معمولا طرح و نقش و نگار مختلفی دارند و که هرکدام می توانند عنصر جذاب این فرش ها باشند.

گلیم دستباف

گلیم دستباف طرح سنتی

گلیم دستباف طرح سنتی معمولا با توجه به منطقه‌ای که در آن بافته شده دارای طرح‌های مختلفی است. همین طرح‌ها و نقوش، نشان‌دهنده اصالت و خاص بودن آن‌ها هستند. تنوع گسترده‌ای از نقوش، از طرح‌های ساده تا پیچیده‌تر در میان انواع سنتی گلیم‌ها وجود دارند.

گلیم قشقایی

گلیم قشقایی یکی از معروف‌ترین طرح‌های گلیم دستباف است و توسط ایل قشقایی بافته می‌شود. این نوع از گلیم در سال 1392 موفق به دریافت نشان اصالت از یونسکو شده است. در بافت گلیم قشقایی هم از نخ و هم از پشم استفاده می‌شود. همچنین رنگ‌های تند و روشن بیشتر از رنگ‌های تیره و سنگین در گلیم قشقایی به چشم می‌خورند. طرح گلیم قشقایی یا به صورت اشکال منظم هندسی است. و از طرح‌هایی مثل تکرار یک نگاره خاص، طرح‌هایی با هویت مستقل که ترکیب چندین نگاره‌‌اند، و طرح‌های حاشیه‌ای استفاده می‌شود. گلیم قشقایی با طرح لچک‌ترنج و محرمات از جمله طرح‌های شناخته شده و پرطرفدار هستند.

گلیم دستباف

گلیم سیرجان

گلیم سیرجان نیز یکی از انواع شناخته شده گلیم است که در روستای دارستان، شهرستان سیرجان و استان کرمان بافته می‌شود. از ویژگی‌های گلیم سیرجان می‌توان به ذهنی بودن طرح و بافت این گلیم اشاره کرد. که از نقشه‌های اصیل افشاری الهام گرفته‌اند.

گلیم شاهسون

شاهسون نام ایلی از مردم آذربایجان است. این اقوام اکثرا در شمال غربی ایران، در دشت مغان، ارومیه، اردبیل و نواحی خرقان و خمسه به سر می‌برند. گلیم شاهسون با توجه به اقوامی که این گلیم را بافته‌اند دسته‌بندی می‌شود. معمولا با نام‌های گلیم شاهسون مغان، شاهسون هشترود، شاهسون ورامین و … شناخته می‌شوند. هر کدام از این اقوام از طرح‌ها و نقوش مخصوص، در بافت گلیم شاهسون استفاده می‌کنند. اما به طور کلی استفاده از طرح‌های هندسی شکسته با رنگ‌های زیبا و ملایم در بافت گلیم شاهسون رایج است.

گلیم دستباف

گلیم سنندج

گلیم سنندج که با نام سِنَه نیز شناخته شده است، یکی از مشهورترین گلیم‌های کردستان است و در سنندج بافته می‌شود. از جمله ویژگی‌های گلیم سنندج می‌توان به تکرار طرح‌‌های گل‌دار، ایجاد ترنج مجزا در مرکز گلیم و استفاده از گل‌های ظریف اشاره کرد.

گلیم‌ها در هر قوم و طایفه نشان از تاریخچه آن مرز و بوم است. وجود عناصری از طبیعت در طرح و نقش گلیم دستباف بر زیبایی این دستبافته افزوده است. اصالت طرحی که از سالیان دور در آن حفظ شده از خصوصیات گلیم دستباف می‌باشد. اشکال هندسی، رنگ‌های متنوع و اندازه‌های قابل حمل، برای منازل و دکوراسیون‌های امروزی بسیار مناسب است.

همچنین بخوانید: قالی هوشنگ شاهی جایگاهی برای اساطیر و پادشاهان

سی پرشیا

آدرس کوتاه: https://www.cpersia.com/mag/fa/6507

 


اگر می‌خواهید به آهنی‌ترین فرش جهان بنگرید باید فرش بیجار را نظاره‌گر شوید. بیجار در استان کردستان در غرب ایران قرار دارد و دومین مرکز مهم قالی‌بافی در این استان است. این شهر در زمان شاه اسماعیل صفوی ساخته شد و به‌عنوان مرکز منطقه‌ گروس انتخاب شد. امروزه تجار قدیمی فرش هنوز هم قالی قدیمی بیجار را با نام گروس می‌شناسند. اگرچه برخی از فرش‌های این ناحیه را بافنده‌های افشاری می‌بافند که در شمال بیجار و اطراف تکاب زندگی‌ می‌کنند. این فرش‌ها با نام افشار بیجار نیز معروف است.

فرش بیجارفرش پرده‌ای گروس
فرش بیجار در دوران قاجار:

با توجه به تاریخ فرش‌های به جا مانده بیجاری می‌توان گفت که فرش بیجار به احتمال زیاد در دوران قاجار همزمان با رشد قالی‌بافی ایران و حضور شرکت‌های خارجی در اواخر این دوران رو به گسترش گذاشته است. فرش‌های بیجار اولیه توسط خان‌های کرد یا امرا و فرماندهان برای استفاده شخصی یا هدیه به مقامات دولتی سفارش داده می‌شدند. گاهی این فرش‌ها همراه با کتیبه‌هایی بافته می‌شدند تا به‌عنوان هدیه به وزیران دوران قاجار داده شوند. نمونه‌های فراوانی از آن‌ها امروزه در موزه‌های ایران و جهان و حراج‌های بزرگ هنری وجود دارد.

«فرش را در بسیاری از نقاط ایران می‌بافند. بهترین انواع، بدون تردید، از آن کردستان است که نمونه‌های خوبی از آن‌ها در موزه‌‌ها وجود دارد. در اینجا طرح بافته شده به مانند بسیاری نمونه طرح‌های نامتناسب فرنگی، نقش گل و دسته گل یا نقوش دیگری نیست که از یک زمینه یکنواخت بیرون جهیده باشد؛ بلکه بیشتر به یک لایه گل می‌ماند که روی زمینه پخش شده یا دشتی است از گل‌های وحشی در بهار. سبک بسیار مقتضی‌تری از تزئین برای بافته‌های مخصوص زیر پا.»           

                                                                     رابرت مرداک اسمیت

فرش بیجار در دوران پهلوی:

در دوران پهلوی نیز قالی‌بافی در بیجار رواج داشته است. اگرچه جنگ جهانی دوم تاثیر مستقیمی روی قالی‌بافی داشت و چند سالی باعث کاهش رونق آن شده است. چنانچه سیسیل ادواردز می‌گوید: «در سال 1938 که در حدود 1000 دستگاه بافندگی در این ناحیه مشغول کار بود و فراورده سالانه آن به هزار تخته می‌رسید. سپس جنگ جهانی دوم آغاز گشت… بار دیگر میزان قالی‌بافی در بیجار به مقدار زیادی تنزل یافت.

در سال 1948 هنگامی که از همدان به بیجار رفتم انتظار داشتم علائمی از آغاز فعالیت مجدد در این زمینه مشاهده نمایم، مثلا در بیجار و روستاهای اطراف آن دستگاه‌های بافندگی که به کار اشتغال دارند نظر مرا جلب کند، ولی مایوس شدم، چه در تمام شهر فقط یک تخته قالی بر دار دیدم. وضع روستا‌ها نیز بهتر از شهر نبود. کل میزان فراورده این ناحیه نیز به زحمت به 20 تخته در ماه می‌رسید.» از سال‌های 1340 به بعد بسیاری از مراکز فرش‌بافی بیجار تجدید حیات یافت و تاکنون نیز بافت فرش بیجار ادامه دارد.

به راستی چرا فرش بیجار در بازارهای داخلی و جهانی مشتریان خاص خودش را دارد؟

فرش‌های بیجار به دلیل دوام و اندازه‌های بزرگ پارچه برای کاخ‌ها شهرت جهانی دارند. این فرش‌ها در عین پرکاری به علت دارا بودن رنگ‌آمیزی‌های زیبا نرمش و هماهنگی خاصی دارند. البته ویژگی‌های دیگر فرش بیجار نیز در محبوب بودنش تاثیر دارد.

مواد اولیه

مواد اولیه استفاده شده در فرش بیجار پشم محلی بیجار است. پشم مصرف شده معمولا از پشم‌های منطقه است. اخیرا برای چله به جای پشم از نخ پنبه استفاده می‌شود. به طور بسیار محدود در فرش‌های قدیمی از ابریشم استفاده شده است.

رنگ

رنگ‌های لاکی، آبی، نیلی، سبز و سرمه‌ای در فرش امروز دیده می‌شوند. رنگ فرش‌های اولیه فرش بیجار قرمز، گلی، دوغی، پنبه‌ای، صورتی، بنفش، قهوه‌ای، شتری، کرم، سبز، آبی، قهوه‌ای، و طلایی است. توانایی رنگرزان بیجاری در حدی است که قابلیت تولید تمام طیف‌های رنگی را دارند. رنگ‌های زیبای فرش‌های بیجار از برگ مو، پوست گردو، پوست پیاز، انار، سماق، دانه ورک، اسپرک، قرمز دانه، نیل و رناس به دست می‌آید.

فرش بیجارواگیره قدیمی  بیجار، طرح سمنبر خانم
طرح و نقش

لچک‌وترنج، قابی، ماهی درهم، گل فرنگ و اسلیمی از انواع طرح‌های فرش بیجار است. انواع نقوش اسلیمی، ماهی درهم، لچک‌وترنج، میناخانی، مستوفی، مران، حلوایی، حیوان‌دار، بته، دسته گلی، گل میرزاعلی، گل وکیلی و گل سرخی، و خرچنگی در فرش‌های بیجار دیده می‌شود. انواع مختلف لچک‌وترنج‌های هندسی به صورت کف ساده در قالی‌های قدیم بیجار نیز بسیار دیده شده است. طرح سمنبر خانم و طرح اسلیمی دهن‌اژدر از طرح‌های معروف قالی قدیم بیجار است.

فرش بیجارفرش بیجار، طرح اسلیمی دهن اژدر، 1900، حراج ساتبیز
بافت

قالی‌های بیجار با گره متقارن بافته شده‌اند. به طور معمول قالی قدیمی بیجار دارای سه پود از پشم ضخیم است که با استفاده از ابزارهای خاص فلزی یا یک شانه آهنی سنگین در میان رج‌ها قرار می‌گیرد و بافت انجام می‌شود. امروزه قالی‌های بیجار همگی از نوع دو پود است. فراوانی ردیف پودها موجب می‌شود که قالی‌های بیجار، شکل ظاهری و سختی متمایزی داشته باشند و به قالی آهنی معروف شوند. این قالی‌ها در ابعاد مختلفی بافته می‌شوند، از پشتی‌های کوچک و قالی‌های ذرع و نیم گرفته تا کناره‌ها و قالی‌های بزرگ.

فرش بیجار

فرش بیجار و سنندج چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارند؟

فرش بیجار و سنندج دارای تفاوت‌ها و شباهت‌هایی‌اند. چنانچه سیسیل ادواردز درباره فرش‌های قدیمی بیجار می‌گوید: «هنگام برآورد و ارزش‌یابی قالی در دنیا، قالی بیجار مقام خاصی را حایز است. مانند قالی سنه، بافت و جنس منحصر به فردی دارد که در ایران و سایر کشورهای جهان نظیر آن را نمی‌توان یافت. نیز مانند قالی سنه دست نخورده باقی مانده و تحت نفوذ تزیین‌کنندگان خارجی قرار نگرفته است. بافت و رنگ و طرح آن با وجود خاص بودن و… مملو از ویژگی‌هایی است که به قالی‌بافان این ناحیه تعلق دارد.»

همچنین جواد یساولی بعداز اشاره به اینکه تولیدات ناحیه قالی‌بافی بیجار مشتمل بر شهر بیجار و روستاهای اطراف آن، به تولیدات همسایه‌اش سنه شباهت فراوان دارد، می‌گوید: «بافت فشرده و ضخیم و زمخت محصولاتی را عرضه می‌دارد که برای سال‌ها دوام آن را تضمین می‌کند. این فشردگی و زمختی را بایستی تا حدی مدیون پودی دانست که بر خلاف تولیدات سنه، به صورت دوتایی استفاده می‌شود. طرح قالی بیجار شباهت به قالی سنه دارد؛ اما رنگ‌های قالی بیجار تقریبا همیشه تیره‌اند. رنگ‌های روشن‌تر نیز به کار برده می‌شود؛ اما رنگ تیره یکی از وجوه متمایز قالی بیجار از تمام قالیچه‌های فرقان، سنه، ساروق و محال است که با طرح هراتی بافته می‌شوند.»

منابع

ادواردز، آرت‍ور س‍س‍ی‍ل. 1362. ق‍ال‍ی‌ ای‍ران‌. م‍ه‍ی‍ن‌دخ‍ت‌ ص‍ب‍ا. تهران: ان‍ج‍م‍ن‌ دوس‍ت‍داران‌ ک‍ت‍اب.
ژوله، تورج. 1381. پژوهشی در فرش ایران. تهران: یساولی.
صباحی، طاهر. 1393. قالین؛ چکیده‌ای از تاریخ و هنر قالی بافی مشرق زمین. تهران: گویا، کمیسیون ملی یونسکو-ایران، فرهنگستان هنر، میراث فرهنگی.
صوراسرافیل، شیرین. 1385. فرش‌های کردی 1: کردستان. تهران: نشر تاریخ ایران.
مرداک اسمیت، رابرت. 1399. هنر ایران. کیانوش معتقدی. تهران: خط و طرح.
یساولی، جواد. 1375. مقدمه‌ای بر شناخت قالی ایران. تهران: یساولی.

Peter F. Stone, (2013), Oriental Rugs: An Illustrated Lexicon of Motifs, Materials, and Origins, North Clarendon :Tuttle.
Abraham Levi Moheban, 2015, The Encyclopedia of Antique Carpets: Twenty-Five Centuries of Weaving, Princeton Architectural Press.

شما می‌توانید تجربیات و نظرات خود را درباره خصوصیات و کیفیت این فرش‌ با ما در میان بگذارید. همچنین می‌توانید فرش‌های بیجار با انواع طرح‌ها را از فروشگاه فرش دست‌باف سی‌پرشیا به‌صورت اینترنتی خریداری نمایید.

سی‌پرشیا مگ

آدرس کوتاه: https://www.cpersia.com/mag/fa/5521