همه چیز در مورد فرش ایرانی

در قسمت قبلی مهمترین موزه های فرش دستباف در جهان به بررسی دو موزه مهم در این حوزه پرداختیم: موزه فرش باکو و موزه هنر وین. در ادامه این مطلب قصد داریم تا تعدادی دیگر از مهمترین موزه‌های فرش دستباف را بررسی نماییم. بعضی از این موزه‌ها به صورت تخصصی تنها به نمایش دادن فرش دستباف می‌پردازند، و برخی دیگر در زمره موزه‌های هنری قرار می‌گیرند و در میان انبوه آثارشان، فرش‌های نفیس دستباف را نیز در معرض دید مخاطبان قرار می‌دهند.

موزه لوور

موزه لوور پاریس یکی از بزرگ‌‌ترین موزه‌های جهان است و آثار تاریخی بسیار زیادی را در خود جای داده است. لوور بزرگترین موزه هنر و بنایی تاریخی در مرکز شهر پاریس می‌باشد. در این موزه بالغ بر 38000 اثر هنری مربوط به پیش از تاریخ تا سده 21 میلادی در فضایی بالغ بر 72735 متر مربع جمع‌آوری و در معرض دید قرار گرفته است. در سال 2017 میلادی، موزه لوور، با 8/1 میلیون بازدید کننده، در فهرست پربازدیدترین موزه‌های جهان قرار گرفت.

موزه لوور از سال 1793 میلادی تا امروز به عنوان «موزه عمومی» فعال بوده و تمرکز اصلی خود را بر روی هنر، تاریخ بشر و فرهنگ قرار داده است. از مهمترین آثار این موزه می‌توان به لوح حمورابی، تابلوی بانوی صخره‌ها و تابلوی مونالیزا اثر لئوناردو داوینچی اشاره کرد. در میان تمام این آثار، بازمانده‌هایی از هنر ایران پیش و پس از اسلام نیز به چشم می‌خورد. فرش دستباف نیز از جمله همین محصولات است.

در گذشته، پادشاه‌های کشورهایی مثل ایران قالی‌هایی نفیس را به عنوان هدایای دیپلماتیک به پادشاهان دیگر کشورها اهدا می‌کرند. فرش‌های ارزشمند متعددی در موزه لوور نگهداری می‌شود. یکی از مهمترین این آثار، فرشی ابریشمی بافته شده در کاشان با نقشی از حیوانات است. تاریخ بافت این قالی به اواخر قرن شانزدهم بازمی‌گردد.

موزه ویکتوریا و آلبرت لندن

این موزه به جهت داشتن ذخائر غنی آثار هنری از جمله برترین موزه‌های جهان است. از نظر هنرهای تزئینی، بزرگ‌ترین موزه جهان به شمار می‌رود. این موزه مجموعه‌ای از حدود 2.3 میلیون اشیایی را دارد که بیش از 5000 سال از خلاقیت بشر را در خود جای داده‌اند.

این موزه در سال 1852 تأسیس گردیده و به نام ملکه ویکتوریا و پرنس آلبرت که در جوانی درگذشت نام‌گذاری شده است. موزه ویکتوریا و آلبرت در منطقه برامپتون لندن از شهرک سلطنتی کنزینگتون و چلسی، واقع شده است. موزه ویکتوریا و آلبرت که مساحتی برابر 5?1 هکتار را پوشش می‌دهد دارای 145 گالری‌ است. گستره مجموعه‌های آن از 5000 سال آثار هنری، از دوران باستان تا به امروز، از فرهنگ‌های اروپا، شمال آمریکا، آسیا و شمال آفریقا را فرا می‌گیرد.

مجموعه بی‌نظیری از صنایع دستی، از سازهایی بسیار قدیمی تا کوزه‌ای هشتصد ساله و همچنین فرش‌های دستباف در این موزه نگهداری می‌شوند. یکی از مهمترین این آثار فرش معروف اردبیل است که در این موزه در دیدرس بازدیدکنندگان قرار دارد. فرش اردبیل یا همان قالی شیخ صفی قدیمی‌ترین و در عین حال یکی از بزرگترین و زیباترین فرش‌های جهان است.

این قالی از لحاظ تاریخی نیز سند و مدرک مهمی محسوب می‌شود. زیرا دارای تاریخ و امضا می‌باشد و در سال 1539 میلادی (946 هجری)، یعنی سیزدهمین سال سلطنت پنجاه و دو ساله شاه طهماسب بافته شده است.

موزه متروپولیتن نیویورک

موزه متروپولیتن یکی از بزرگ‌ترین و مشهورترین موزه‌های جهان است و در منهتن نیویورک و در مجاورت ضلع شرقی سنترال پارک قرار دارد. این موزه در 1872 میلادی افتتاح شده است و مجموعه‌ای درخشان از فرهنگ و تمدن و هنر بشر را در خود جای داده است.

آثاری بی‌همتا، زیبا و همچنین گران‌بها در موزه متروپولیتن نیویورک وجود دارد. نمایش آنها متروپولیتن را به یکی از پربازدیدترین موزه‌های شهر تبدیل کرده است. توانسته حدود چهار میلیون بازدیدکننده را به سمت خود جلب کند. در میان انبوهی از این آثار هنری فرش‌های دستباف نیز خودنمایی می‌کنند.

این موزه زیباترین و مشهورترین فرش‌های صفوی را در خود جای داده است. یکی از معروف‌ترین این قالی‌ها فرش بازوبندی است که شکوه هنر ایرانی را به رخ جهانیان می‌کشد. این فرش که در اول قرن شانزدهم بافته شده است، طرح هندسی ستاره‌ای را دارد که مبارزه سیمرغ و اژدها را نشان می دهد.

برای ادامه کلیک کنید : مهمترین موزه های فرش دستباف در جهان (قسمت سوم)

سی پرشیا

آدرس کوتاه: https://www.cpersia.com/mag/fa/5433

موزه های فرش

مهمترین موزه های فرش: موزه‌ها همواره محلی برای یادآوری تاریخ بوده‌اند. تاریخی به گستردگی تمام تمدن‌ها و فرهنگ‌ها. موزه‌ها برای انسان امروزی همچون عبرت‌گاهی‌ست که می‌تواند بازتابی از اصالت و صلابت آبا و اجدادی هر منطقه باشد. در میان آثار مختلفی که در موزه‌های مختلف به نمایش در می‌آیند آثار هنری از جمله مهترین آن‌ها هستند.

آثار به جای مانده از کهن‌ترین تاریخ‌های تمدن و حتی گاهی پیش از تمدن ناگفته‌هایی از تاریخ را در دل خود جای می‌دهند که شاید در هیچ کتاب تاریخی نتوان آن‌ها را یافت. از دیگر نکات جذاب موزه‌ها ایجاد حس و حال گذشته‌های دور است و در نتیجه شگفتی دیدن آثارشان چند برابر می‌شود.

موزه های فرش

صنایع دستی گوناگونی نیز در تمام موزه‌ها یافت می‌شوند. گاه هیچ عددی برای ارزش آن‌ها نمی‌توان متصور شد. فرش دستباف نیز از جمله همین آثار هستند که نمونه‌های نفیس و قدیمی آن‌ها در جای جای دنیا چشم بازدیدکنندگان زیادی را به خود جلب نموده‌اند. قالی‌هایی که نه تنها اطلاعات گسترده‌ای از تاریخ را می‌توانند بیان نمایند، بلکه جلوه‌گاهی از زیبایی‌شناسی هنر مردمان سرزمین‌های مختلف هستند.

از قدیمی‌ترین فرش‌ها تا بزرگترین آن‌ها در موزه‌های گوناگونی نگهداری می‌شوند. در میان انبوهی از موزه‌ها، تعدادی از آن‌ها هستند که یا تماما فرش‌‌های دستباف را به نمایش می‌گذارند و یا در کنار دیگر آثارشان، نفیس‌ترین فرش‌ها را نیز در دید مخاطبین قرار می‌دهند. در زیر نگاهی خواهیم انداخت به مهمترین این موزه‌ها که فرش‌های ارزشمندی را در خود جای داده‌اند.

موزه فرش باکو:

موزه های فرش

موزه فرش باکو یکی از موزه‌های مهم جهان است و با داشتن بزرگترین مجموعه فرش‌های مختلف جهان، نخستین موزه تخصصی در حوزه هنر قالی‌بافی و فرش‌بافی نیز به شمار می‌رود. دستور احداث موزه فرش آذربایجان در سال 1967 میلادی صادر شد و این موزه در مکان‌های متعددی برگزار شد. اما در سال 2007، الهام علیف، رئیس‌جمهور وقت آذربایجان فرمان داد تا مکانی اختصاصی و درخور برای این مجموعه احداث شود.

این موزه در مجموع از سه بخش تشکیل شده است. در بخش اول بیش از 650 قالیچه، گلیم، زیلو، پلاس، جاجیم و غیره وجود دارد که اکثرشان در قرن‌های 18 و 19 میلادی بافته شده‌اند. فرش‌های این بخش قالی‌هایی مسطح و بدون پرز هستند که از دو طرف قابل استفاده می‌باشند.

موزه های فرش

بخش دوم این موزه به بخش فرش‌های کرک دار مشهور است. از 4 بخش مجزای فرش گوبا شیروان، کاراباخ، تبریز و گنجه‌کازاخ تشکیل‌شده که با طرح‌های زیبا و رنگ‌های گوناگون چشم همگان را به خود خیره نموده‌اند. بخش بعدی این موزه شامل محصولاتی است که در ساخت آن‌ها به‌جای پارچه از فرش استفاده شده است. مانند خورجین، سیجیم (طناب)، قشلیق (کیف متصل به زین)، هیبا (کیف کوچیک) و چوال (کیف نگهداری غلات).

موزه تاریخ هنر وین

این موزه در وین پایتخت اتریش قرار دارد. بنای مجلل آن در رینگ‌اشتراسه واقع شده و بالای آن گنبدی هشت‌ضلعی ساخته شده است. این بنا بزرگترین موزه هنری اتریش است و در زمره معروف‌ترین موزه‌های هنری جهان قرار دارد.

موزه های فرش

موزه وین در سال 1891 همزمان با موزه تاریخ طبیعی به دست فرانتس یوزف یکم (پادشاه اتریش-مجارستان) افتتاح شد. نمای خارجی دو موزه مشابه است و روبروی یکدیگر قرار گرفته‌اند. هر دو بنا بین سال‌های 1871 و 1891 بر پایه طرح‌های گوتفرید زمپر و کارل فرایهر فون هاسناور ساخته شده‌اند.

امپراتور به منظور تهیه مکانی مناسب برای گردآوری هنر گرانقدر دودمان هابسبورگ و در معرض عموم قرار دادن آن‌ها، دستور به ساخت دو موزه رینگ‌اشتراسه داد. آثار نقاشانی مثل بروگل، دورر، روبنس، رامبراند، ون‌دایک،کاواجیو، کاوالتو از جمله مهمترین آثار این موزه هستند. فرش‌های دستباف نیز از جمله آثاری‌ست که در این موزه در معرض دید مخاطبین قرار دارد.

موزه

از جمله مهمترین این فرش‌ها می‌توان به قالی تمام ابریشم شکارگاه که در سال 949 شمسی اصفهان بافته شده، قالی تمام ابریشم و زربافت شکار مربوط به دوره صفوی در کاشان و در نیمه اول قرن شانزدهم و قالی سراسر گل و جانور که در سال 949 شمسی اصفهان بافته شده، اشاره نمود.

برای ادامه کلیک کنید : مهمترین موزه های فرش دستباف در جهان (قسمت دوم)

سی پرشیا

آدرس کوتاه: https://www.cpersia.com/mag/fa/5400

 

فرش‌ های نواحی مختلف

اصالت فرش‌ های نواحی مختلف و قدیمی، نه فقط بسته به طرح و نقش‌های معمول مناطق مختلف که ریشه‌های فرهنگی و تاریخی دارد، بلکه متاثر از عوامل محیطی نیز بوده است. چنین تفاوت‌هایی اگر چه با گسترش ارتباطات و انتقال مصالح مختلف قالیبافی بین مناطق مختلف تا حدودی کمرنگ‌تر شده است، ولی همچنان وجود دارد و سبب می‌شود که فرش مناطق مختلف ایران، هر یک دارای مشخصه‌های منحصر بفردی باشند. البته بایستی در نظر گرفت که با گسترش ارتباطات و تسهیل حمل و نقل، امروزه قالی با نقشه تبریز، با پشم تولید شده در کشور استرالیا که با رنگ‌های وارداتی از اروپا در اراک رنگرزی شده است، در نیشابور بافته می‌شود.

فرش‌ های نواحی مختلف

در خصوص فرش‌های مناطق مختلف قالیبافی ایران چند نکته قابل توجه است که آگاهی از آنها جالب خواهد بود. بسیاری از فرش‌های مناطق ایران، توسط عشایر بافته می‌شوند. عشایری که ساکن شهر یا روستای خاصی نیستند و بین چند منطقه در حال کوچ هستند. در مورد این گونه فرش‌ها عنوان نام ایل یا قوم، دقیق‌تر از عنوان محل بافت است. همچون: ترکمن، قشقایی، بختیاری، شاهسون، لری، کردی و …

نقشه پراکندگی اقوام ایرانی

در ادوار گذشته برخی از اقوام از سرزمین‌های خود به مناطق دیگری کوچانده، تبعید و در شهرهایی اسکان داده شده‌اند. ولی این اقوام به طور معمول در هر منطقه فعالیت قالیبافی خود را ادامه داده‌اند. اگر چه ممکن است که در طی این رفت و آمدها و تغییرات محل سکونت، تغییراتی نیز در ماهیت فرش‌های تولیدی این اقوام، چه به لحاظ طرح و نقش و رنگ و چه به لحاظ مصالح قالیباقی رخ داده باشد ولی همچنان از عنوان قوم برای این فرش‌ها استفاده می‌شود. مثل قوم افشار که بافندگان ماهر فرش بوده و در زمان شاه اسماعیل صفوی از آناتولی عثمانی به ایران آمدند. آن‌ها طی ادوار گذشته به مناطق مختلفی کوچانده شده‌اند.

در برخی از انواع فرش‌ها، گفتن نام خاصی که برای آن گونه فرش کاربرد دارد، رایج‌تر از محل بافت و حتی نام قومی است که فرش را بافته است. برای مثال یلمه و گبه نام دو نوع فرش معروف عشایری است. یلمه توسط عشایر ترک زبان که بیشتر در مناطق استان اصفهان ساکن هستند و گبه توسط عشایر استان فارس (عمدتا عشایر لر و قشقایی) که بیشتر در استان فارس ساکن هستند بافته می‌شود.

شهرهای معروف

‌برخی از استان‌ها مثل آذربایجان شرقی، مرکزی و یا همدان، هر یک دارای شهرهای معروفی برای قالیبافی هستند. فرش‌های بافته شده در این شهرها، هر یک دارای هویت مستقلی است و فقط به علت همجواری این شهرها در یک استان، نمی‌توان این فرش‌ها را در یک گروه طبقه‌بندی کرد. برای مثل در آذربایجان شرقی: تبریز و هریس. در مرکزی: فراهان و ساروق و در استان همدان: ملایر و تویسرکان مثال‌هایی بر این موضوع هستند.

فرش‌ های نواحی مختلف

برخی از شهرها و روستاها اصلی‌ترین مناطق قالیبافی در ایران هستند که فرش‌های تولیدی هر یک از آن‌ها مشخصه‌های متمایز کننده خود را از جنبه‌های طرح و نقش، رنگ، مصالح، بافت و نوع گره، ارتفاع پرز قالی و … دارا هستند و برای آشنایی با ویژگی‌های هریک از آنها، سالها تحقیق و بررسی لازم است.

این مقدمه ای مختصر بود بر ویژگی‌های فرش‌ های نواحی مختلف ایران. در مقاله‌های دیگر، به بررسی ویژگی‌های فرش‌های بافته شده در هر یک مناطق قالیبافی ایران خواهیم پرداخت.شما نیز می‌توانید نظرات و تجربیات خود را با ما و دیگران در میان بگذارید.

همچنین بخوانید : آشنایی با اجزای فرش دستباف و خصوصیات آن ها

سی پرشیا مگ

آدرس کوتاه: https://www.cpersia.com/mag/fa/4950

 


نواحی مختلف ایران

از گذشته‌های دور تا کنون، در نواحی مختلف ایران که شامل شهرها، روستاها و قلمروی اقوام عشایر گوناگون است، فرش بافی رواج داشته است. عبارت فرش، هم فرش‌های دارای پرز که به آن قالی گفته می‌شود و هم فرش‌های تخت‌باف همچون گلیم را دربرمی‌گیرد. ولی در این نوشته منظور ما بیشتر، فرش‌های دارای گره و پرز یا همان قالی است. در هر یک از نواحی قالیبافی ایران، فرش از نظر «طرح و نقش»، «الیاف و مواد بکار رفته»، «مواد رنگزای استفاده شده در رنگرزی»، «نوع گره و تکنیک بافت»، «ارتفاع پرز قالی» و حتی «ابعاد معمول» دارای تنوع بسیاری است.

نواحی مختلف ایران

برای درک برخی از تفاوت‌های فرش‌های نواحی مختلف چند مثال ساده می‌زنیم:

در نظر بگیرید که در زمانی که ارتباطات و به بیان ساده‌تر رفت و آمد بین شهرها و روستاها به این سادگی نبوده، هر قومی بر اساس ادراکی که از طبیعت پیرامون خود داشته، سلیقه هنری خاص خود را داشته است. این موضوع در انتخاب رنگ‌های قالی نیز قطعا تاثیر گذار بوده است.

از طرفی، طبیعتاً اولویت اول افراد در هر منطقه، استفاده از مواد رنگزای طبیعی همان منطقه برای رنگرزی بوده است. به همین دلیل برخی رنگ‌ها در فرش‌های برخی مناطق بیشتر وجود دارد و یا برخی رنگ‌ها تقریباً وجود نداشته است. چرا که مواد رنگزای مورد نیاز برای رنگرزی یا در آن منطقه وجود نداشته و یا به علت هزینه بالا، این مواد برای رنگرزی فرش به صرفه نبوده است. حتی به فرض اینکه برخی مواد، برای مثال روناس، در مناطق مختلف ایران وجود داشته است، مشکلاتی پیش می‌آمد. به علت شرایط آب و هوایی متفاوت، روناسی که در منطقه غرب کشور به عمل می‌آمده با روناسی که در منطقه شرق کشور به عمل می‌آمده، خروجی نهایی متفاوتی در رنگرزی پشم ایجاد می‌نموده است.

نواحی مختلف ایران

یک مثال دیگر، جنس پشم گوسفندان نژادهای مختلف است که در هر منطقه با یکدیگر متفاوت می‌باشد. این موضوع در مشخصه‌های کیفی قالی‌های تولیدشده با پشم گوسفندان مختلف، از دیرباز تا کنون اثر گذار بوده و هست. برای مثال در مناطق سردسیر و کوهستانی، پشم گوسفندان ضخیم‌تر و زبرتر و در قسمت‌های گرمسیری، نازک‌تر و نرم‌تر است. همین باعث می‌شود که فرش‌های منطقه آذربایجان و کردستان، زبری بیشتری در مقایسه با مثلا فرش‌های خراسان داشته باشند. قالی‌هایی که معمولا با پشم نرم‌تری تولید می‌شوند.

نواحی مختلف ایران

نواحی مختلف ایران

بنا به چنین دلایلی، اصالت فرش‌های قدیمی، نه فقط بسته به طرح و نقش‌های معمول مناطق مختلف که ریشه‌های فرهنگی و تاریخی دارد، بلکه متاثر از عوامل محیطی نیز بوده است. چنین تفاوت‌هایی با گسترش ارتباطات و انتقال مصالح مختلف قالیبافی بین مناطق مختلف تا حدودی کمرنگ‌تر شده است. ولی این تفاوت‌ها همچنان وجود دارند و سبب می‌شوند که فرش مناطق مختلف، هر یک دارای مشخصه‌های منحصر بفردی باشند. این مشخصه‌ها از ابعاد مختلفی قابل بررسی هستند. برای مثال، فرش بیجار، به فشردگی بافت، وزن سنگین و استحکام بالا معروف است. بطوری‌که در برخی کشورهای اروپایی به آن لقب فرش آهنین داده شده است. این در حالی است که فرش یلمه که توسط عشایر ترک استان اصفهان بافته می‌شود و بطور معمول علاوه بر پرز، تار و پود آن نیز از پشم است، وزنی نسبتاً سبک و ساختاری نرم و منعطف دارد.

نواحی مختلف ایران

بنابراین هنگامی که در خصوص فرش یک منطقه صحبت می‌کنیم، موضوع فقط طرح و نقش و رنگ‌آمیزی نیست. بلکه مولفه‌ها و مشخصه‌های کیفی بسیاری همچون نوع گره و تکنیک بافت، مصالح بکاررفته و حتی میزان شدت دفه زنی توسط بافنده در آن نقش بازی می‌کنند. بطوری که اگر بخواهیم یک فرش بیجار را با همان طرح و نقش و با همان مصالح، توسط بافندگان شهر دیگری تولید کنیم، قطعا خروجی نهایی، متفاوت از آن چیزی خواهد بود که از نظر کارشناسی، نسبت به فرش بیجار انتظار می‌رود. این موضوع کمابیش در خصوص تفاوت‌های فرش‌های نواحی مختلف ایران صادق است.

ادامه دارد …

همچنین بخوانید : ویژگی‌ های فرش‌ های نواحی مختلف ایران ( قسمت دوم )

سی پرشیا مگ

آدرس کوتاه: https://www.cpersia.com/mag/fa/4948

طرح و نقش

هر کدام از فرش‌های مناطق مختلف ایران، دارای ویژگی‌های متمایز کننده‌ای هستند. «طرح و نقشه» اولین تمایز و ساده‌ترین راه تشخیص آن‌ها محسوب می‌شود. البته با توجه به آنکه ممکن است نقشه معمول یک منطقه در شهرهای دیگر نیز بافته شود، لذا این روش اگر چه ساده است ولی دقیق نیست. برای مثال، نقشه‌های معمول فرش نائین در منطقه کاشمر و روستاهای استان خراسان نیز بافته می‌شوند. ولی بطور معمول این فرش‌ها به لحاظ کیفی با فرش نائین قابل مقایسه نیستند. بطور کلی برای تشخیص دقیق محل بافت، به سالها تجربه و کارشناسی در این حوزه احتیاج است. در این بررسی باید نوع گره و بافت، مصالح بکار رفته و… در تشخیص دقیق محل بافت، مدنظر قرار بگیرند.

طرح و نقش

ساده‌ترین راه، مشاهده

برای آشنایی با طرح و نقشه معمول فرش‌های مناطق مختلف ایران، اگر تنها راه نباشد، قطعا ساده‌ترین راه «مشاهده» است! بدیهی است که درصورت مشاهده فرش‌های متعدد مناطق مختلف، شباهت‌ها و الگوهای تکرارشده در این طرح‌ها برای بیننده کشف می‌شوند. در صورت مشاهده فرشی دیگر، بیننده با مرور ذهن خود کشف می‌نمایند که این فرش مشابه فرش کدام منطقه است. این همان روشی است که ذهن ما با دیدن چهره یک فرد جدید عمل می‌کند. ذهن می‌تواند حدس بزند که فرد مذکور حدود چند سال دارد و احتمالا از چه نژادی است. در این مثال، هر چه بیننده، دنیا دیده‌تر و با تجربه‌تر باشد تشخیص دقیق‌تری خواهد داد. در خصوص تشخیص نقشه محل بافت نیز، هر چه بیننده تجربه بیشتری داشته باشد و فرش‌های بیشتری از مناطق مختلف را دیده باشد، در تشخیص دقیق‌تر عمل خواهد نمود.

طرح و نقش

چند نمونه

برای مثال فرش‌های منطقه هریس (در استان آذربایجان شرقی)، اغلب دارای نقوشی با خطوط شکسته و هندسی هستند. اغلب دارای رنگ‌های تیره و البته قرمز لاکی خاصی می‌باشند. ترنجی بزرگ که معمولا به شکل مربع است در وسط این قالی‌ها خودنمایی می‌کند. یا اغلب فرش‌های نائین (در استان اصفهان)، با رنگ زمینه روشن کرم یا بژ و چند رنگ محدود و با ترنجی گرد بافته می‌شود. در نتیجه هرچه فرد علاقمند به فرش ایرانی، فرش‌های بیشتری از هر منطقه را ببیند، رفته رفته با شباهت‌ها و تفاوت‌های فرش‌های مناطق مختلف ایران بیشتر آشنا خواهد شد و قدرت تشخیص و تمیز خود او افزایش خواهد یافت.

در رابطه با فرش‌های مناطق مختلف ایران، کتاب‌های متعددی توسط مولفین ایرانی و خارجی نوشته شده که علاقمندان می‌توانند از طریق آن‌ها با نمونه‌هایی از فرش‌های ایرانی آشنا شوند. از طریق وب سایت سی‌پرشیا نیز، این امکان وجود دارد که فرش‌های موجود بر اساس محل بافت فیلتر شوند تا کاربر بتواند فرش‌های مختلفی از یک منطقه را در کنار یکدیگر مشاهده نماید و به شباهت‌ها و اشتراکات طرح و نقش آنها بیشتر پی ببرد.

همچنین بخوانید : نماد خورشید آریایی و گردونه خورشید در فرش دستباف

سی پرشیا مگ