سفارش تبلیغ
صبا ویژن

همه چیز در مورد فرش ایرانی

موزه های فرش

مهمترین موزه های فرش: موزه‌ها همواره محلی برای یادآوری تاریخ بوده‌اند. تاریخی به گستردگی تمام تمدن‌ها و فرهنگ‌ها. موزه‌ها برای انسان امروزی همچون عبرت‌گاهی‌ست که می‌تواند بازتابی از اصالت و صلابت آبا و اجدادی هر منطقه باشد. در میان آثار مختلفی که در موزه‌های مختلف به نمایش در می‌آیند آثار هنری از جمله مهترین آن‌ها هستند.

آثار به جای مانده از کهن‌ترین تاریخ‌های تمدن و حتی گاهی پیش از تمدن ناگفته‌هایی از تاریخ را در دل خود جای می‌دهند که شاید در هیچ کتاب تاریخی نتوان آن‌ها را یافت. از دیگر نکات جذاب موزه‌ها ایجاد حس و حال گذشته‌های دور است و در نتیجه شگفتی دیدن آثارشان چند برابر می‌شود.

موزه های فرش

صنایع دستی گوناگونی نیز در تمام موزه‌ها یافت می‌شوند. گاه هیچ عددی برای ارزش آن‌ها نمی‌توان متصور شد. فرش دستباف نیز از جمله همین آثار هستند که نمونه‌های نفیس و قدیمی آن‌ها در جای جای دنیا چشم بازدیدکنندگان زیادی را به خود جلب نموده‌اند. قالی‌هایی که نه تنها اطلاعات گسترده‌ای از تاریخ را می‌توانند بیان نمایند، بلکه جلوه‌گاهی از زیبایی‌شناسی هنر مردمان سرزمین‌های مختلف هستند.

از قدیمی‌ترین فرش‌ها تا بزرگترین آن‌ها در موزه‌های گوناگونی نگهداری می‌شوند. در میان انبوهی از موزه‌ها، تعدادی از آن‌ها هستند که یا تماما فرش‌‌های دستباف را به نمایش می‌گذارند و یا در کنار دیگر آثارشان، نفیس‌ترین فرش‌ها را نیز در دید مخاطبین قرار می‌دهند. در زیر نگاهی خواهیم انداخت به مهمترین این موزه‌ها که فرش‌های ارزشمندی را در خود جای داده‌اند.

موزه فرش باکو:

موزه های فرش

موزه فرش باکو یکی از موزه‌های مهم جهان است و با داشتن بزرگترین مجموعه فرش‌های مختلف جهان، نخستین موزه تخصصی در حوزه هنر قالی‌بافی و فرش‌بافی نیز به شمار می‌رود. دستور احداث موزه فرش آذربایجان در سال 1967 میلادی صادر شد و این موزه در مکان‌های متعددی برگزار شد. اما در سال 2007، الهام علیف، رئیس‌جمهور وقت آذربایجان فرمان داد تا مکانی اختصاصی و درخور برای این مجموعه احداث شود.

این موزه در مجموع از سه بخش تشکیل شده است. در بخش اول بیش از 650 قالیچه، گلیم، زیلو، پلاس، جاجیم و غیره وجود دارد که اکثرشان در قرن‌های 18 و 19 میلادی بافته شده‌اند. فرش‌های این بخش قالی‌هایی مسطح و بدون پرز هستند که از دو طرف قابل استفاده می‌باشند.

موزه های فرش

بخش دوم این موزه به بخش فرش‌های کرک دار مشهور است. از 4 بخش مجزای فرش گوبا شیروان، کاراباخ، تبریز و گنجه‌کازاخ تشکیل‌شده که با طرح‌های زیبا و رنگ‌های گوناگون چشم همگان را به خود خیره نموده‌اند. بخش بعدی این موزه شامل محصولاتی است که در ساخت آن‌ها به‌جای پارچه از فرش استفاده شده است. مانند خورجین، سیجیم (طناب)، قشلیق (کیف متصل به زین)، هیبا (کیف کوچیک) و چوال (کیف نگهداری غلات).

موزه تاریخ هنر وین

این موزه در وین پایتخت اتریش قرار دارد. بنای مجلل آن در رینگ‌اشتراسه واقع شده و بالای آن گنبدی هشت‌ضلعی ساخته شده است. این بنا بزرگترین موزه هنری اتریش است و در زمره معروف‌ترین موزه‌های هنری جهان قرار دارد.

موزه های فرش

موزه وین در سال 1891 همزمان با موزه تاریخ طبیعی به دست فرانتس یوزف یکم (پادشاه اتریش-مجارستان) افتتاح شد. نمای خارجی دو موزه مشابه است و روبروی یکدیگر قرار گرفته‌اند. هر دو بنا بین سال‌های 1871 و 1891 بر پایه طرح‌های گوتفرید زمپر و کارل فرایهر فون هاسناور ساخته شده‌اند.

امپراتور به منظور تهیه مکانی مناسب برای گردآوری هنر گرانقدر دودمان هابسبورگ و در معرض عموم قرار دادن آن‌ها، دستور به ساخت دو موزه رینگ‌اشتراسه داد. آثار نقاشانی مثل بروگل، دورر، روبنس، رامبراند، ون‌دایک،کاواجیو، کاوالتو از جمله مهمترین آثار این موزه هستند. فرش‌های دستباف نیز از جمله آثاری‌ست که در این موزه در معرض دید مخاطبین قرار دارد.

موزه

از جمله مهمترین این فرش‌ها می‌توان به قالی تمام ابریشم شکارگاه که در سال 949 شمسی اصفهان بافته شده، قالی تمام ابریشم و زربافت شکار مربوط به دوره صفوی در کاشان و در نیمه اول قرن شانزدهم و قالی سراسر گل و جانور که در سال 949 شمسی اصفهان بافته شده، اشاره نمود.

برای ادامه کلیک کنید : مهمترین موزه های فرش دستباف در جهان (قسمت دوم)

سی پرشیا

آدرس کوتاه: https://www.cpersia.com/mag/fa/5400

 

فرش‌ های نواحی مختلف

اصالت فرش‌ های نواحی مختلف و قدیمی، نه فقط بسته به طرح و نقش‌های معمول مناطق مختلف که ریشه‌های فرهنگی و تاریخی دارد، بلکه متاثر از عوامل محیطی نیز بوده است. چنین تفاوت‌هایی اگر چه با گسترش ارتباطات و انتقال مصالح مختلف قالیبافی بین مناطق مختلف تا حدودی کمرنگ‌تر شده است، ولی همچنان وجود دارد و سبب می‌شود که فرش مناطق مختلف ایران، هر یک دارای مشخصه‌های منحصر بفردی باشند. البته بایستی در نظر گرفت که با گسترش ارتباطات و تسهیل حمل و نقل، امروزه قالی با نقشه تبریز، با پشم تولید شده در کشور استرالیا که با رنگ‌های وارداتی از اروپا در اراک رنگرزی شده است، در نیشابور بافته می‌شود.

فرش‌ های نواحی مختلف

در خصوص فرش‌های مناطق مختلف قالیبافی ایران چند نکته قابل توجه است که آگاهی از آنها جالب خواهد بود. بسیاری از فرش‌های مناطق ایران، توسط عشایر بافته می‌شوند. عشایری که ساکن شهر یا روستای خاصی نیستند و بین چند منطقه در حال کوچ هستند. در مورد این گونه فرش‌ها عنوان نام ایل یا قوم، دقیق‌تر از عنوان محل بافت است. همچون: ترکمن، قشقایی، بختیاری، شاهسون، لری، کردی و …

نقشه پراکندگی اقوام ایرانی

در ادوار گذشته برخی از اقوام از سرزمین‌های خود به مناطق دیگری کوچانده، تبعید و در شهرهایی اسکان داده شده‌اند. ولی این اقوام به طور معمول در هر منطقه فعالیت قالیبافی خود را ادامه داده‌اند. اگر چه ممکن است که در طی این رفت و آمدها و تغییرات محل سکونت، تغییراتی نیز در ماهیت فرش‌های تولیدی این اقوام، چه به لحاظ طرح و نقش و رنگ و چه به لحاظ مصالح قالیباقی رخ داده باشد ولی همچنان از عنوان قوم برای این فرش‌ها استفاده می‌شود. مثل قوم افشار که بافندگان ماهر فرش بوده و در زمان شاه اسماعیل صفوی از آناتولی عثمانی به ایران آمدند. آن‌ها طی ادوار گذشته به مناطق مختلفی کوچانده شده‌اند.

در برخی از انواع فرش‌ها، گفتن نام خاصی که برای آن گونه فرش کاربرد دارد، رایج‌تر از محل بافت و حتی نام قومی است که فرش را بافته است. برای مثال یلمه و گبه نام دو نوع فرش معروف عشایری است. یلمه توسط عشایر ترک زبان که بیشتر در مناطق استان اصفهان ساکن هستند و گبه توسط عشایر استان فارس (عمدتا عشایر لر و قشقایی) که بیشتر در استان فارس ساکن هستند بافته می‌شود.

شهرهای معروف

‌برخی از استان‌ها مثل آذربایجان شرقی، مرکزی و یا همدان، هر یک دارای شهرهای معروفی برای قالیبافی هستند. فرش‌های بافته شده در این شهرها، هر یک دارای هویت مستقلی است و فقط به علت همجواری این شهرها در یک استان، نمی‌توان این فرش‌ها را در یک گروه طبقه‌بندی کرد. برای مثل در آذربایجان شرقی: تبریز و هریس. در مرکزی: فراهان و ساروق و در استان همدان: ملایر و تویسرکان مثال‌هایی بر این موضوع هستند.

فرش‌ های نواحی مختلف

برخی از شهرها و روستاها اصلی‌ترین مناطق قالیبافی در ایران هستند که فرش‌های تولیدی هر یک از آن‌ها مشخصه‌های متمایز کننده خود را از جنبه‌های طرح و نقش، رنگ، مصالح، بافت و نوع گره، ارتفاع پرز قالی و … دارا هستند و برای آشنایی با ویژگی‌های هریک از آنها، سالها تحقیق و بررسی لازم است.

این مقدمه ای مختصر بود بر ویژگی‌های فرش‌ های نواحی مختلف ایران. در مقاله‌های دیگر، به بررسی ویژگی‌های فرش‌های بافته شده در هر یک مناطق قالیبافی ایران خواهیم پرداخت.شما نیز می‌توانید نظرات و تجربیات خود را با ما و دیگران در میان بگذارید.

همچنین بخوانید : آشنایی با اجزای فرش دستباف و خصوصیات آن ها

سی پرشیا مگ

آدرس کوتاه: https://www.cpersia.com/mag/fa/4950

 


نواحی مختلف ایران

از گذشته‌های دور تا کنون، در نواحی مختلف ایران که شامل شهرها، روستاها و قلمروی اقوام عشایر گوناگون است، فرش بافی رواج داشته است. عبارت فرش، هم فرش‌های دارای پرز که به آن قالی گفته می‌شود و هم فرش‌های تخت‌باف همچون گلیم را دربرمی‌گیرد. ولی در این نوشته منظور ما بیشتر، فرش‌های دارای گره و پرز یا همان قالی است. در هر یک از نواحی قالیبافی ایران، فرش از نظر «طرح و نقش»، «الیاف و مواد بکار رفته»، «مواد رنگزای استفاده شده در رنگرزی»، «نوع گره و تکنیک بافت»، «ارتفاع پرز قالی» و حتی «ابعاد معمول» دارای تنوع بسیاری است.

نواحی مختلف ایران

برای درک برخی از تفاوت‌های فرش‌های نواحی مختلف چند مثال ساده می‌زنیم:

در نظر بگیرید که در زمانی که ارتباطات و به بیان ساده‌تر رفت و آمد بین شهرها و روستاها به این سادگی نبوده، هر قومی بر اساس ادراکی که از طبیعت پیرامون خود داشته، سلیقه هنری خاص خود را داشته است. این موضوع در انتخاب رنگ‌های قالی نیز قطعا تاثیر گذار بوده است.

از طرفی، طبیعتاً اولویت اول افراد در هر منطقه، استفاده از مواد رنگزای طبیعی همان منطقه برای رنگرزی بوده است. به همین دلیل برخی رنگ‌ها در فرش‌های برخی مناطق بیشتر وجود دارد و یا برخی رنگ‌ها تقریباً وجود نداشته است. چرا که مواد رنگزای مورد نیاز برای رنگرزی یا در آن منطقه وجود نداشته و یا به علت هزینه بالا، این مواد برای رنگرزی فرش به صرفه نبوده است. حتی به فرض اینکه برخی مواد، برای مثال روناس، در مناطق مختلف ایران وجود داشته است، مشکلاتی پیش می‌آمد. به علت شرایط آب و هوایی متفاوت، روناسی که در منطقه غرب کشور به عمل می‌آمده با روناسی که در منطقه شرق کشور به عمل می‌آمده، خروجی نهایی متفاوتی در رنگرزی پشم ایجاد می‌نموده است.

نواحی مختلف ایران

یک مثال دیگر، جنس پشم گوسفندان نژادهای مختلف است که در هر منطقه با یکدیگر متفاوت می‌باشد. این موضوع در مشخصه‌های کیفی قالی‌های تولیدشده با پشم گوسفندان مختلف، از دیرباز تا کنون اثر گذار بوده و هست. برای مثال در مناطق سردسیر و کوهستانی، پشم گوسفندان ضخیم‌تر و زبرتر و در قسمت‌های گرمسیری، نازک‌تر و نرم‌تر است. همین باعث می‌شود که فرش‌های منطقه آذربایجان و کردستان، زبری بیشتری در مقایسه با مثلا فرش‌های خراسان داشته باشند. قالی‌هایی که معمولا با پشم نرم‌تری تولید می‌شوند.

نواحی مختلف ایران

نواحی مختلف ایران

بنا به چنین دلایلی، اصالت فرش‌های قدیمی، نه فقط بسته به طرح و نقش‌های معمول مناطق مختلف که ریشه‌های فرهنگی و تاریخی دارد، بلکه متاثر از عوامل محیطی نیز بوده است. چنین تفاوت‌هایی با گسترش ارتباطات و انتقال مصالح مختلف قالیبافی بین مناطق مختلف تا حدودی کمرنگ‌تر شده است. ولی این تفاوت‌ها همچنان وجود دارند و سبب می‌شوند که فرش مناطق مختلف، هر یک دارای مشخصه‌های منحصر بفردی باشند. این مشخصه‌ها از ابعاد مختلفی قابل بررسی هستند. برای مثال، فرش بیجار، به فشردگی بافت، وزن سنگین و استحکام بالا معروف است. بطوری‌که در برخی کشورهای اروپایی به آن لقب فرش آهنین داده شده است. این در حالی است که فرش یلمه که توسط عشایر ترک استان اصفهان بافته می‌شود و بطور معمول علاوه بر پرز، تار و پود آن نیز از پشم است، وزنی نسبتاً سبک و ساختاری نرم و منعطف دارد.

نواحی مختلف ایران

بنابراین هنگامی که در خصوص فرش یک منطقه صحبت می‌کنیم، موضوع فقط طرح و نقش و رنگ‌آمیزی نیست. بلکه مولفه‌ها و مشخصه‌های کیفی بسیاری همچون نوع گره و تکنیک بافت، مصالح بکاررفته و حتی میزان شدت دفه زنی توسط بافنده در آن نقش بازی می‌کنند. بطوری که اگر بخواهیم یک فرش بیجار را با همان طرح و نقش و با همان مصالح، توسط بافندگان شهر دیگری تولید کنیم، قطعا خروجی نهایی، متفاوت از آن چیزی خواهد بود که از نظر کارشناسی، نسبت به فرش بیجار انتظار می‌رود. این موضوع کمابیش در خصوص تفاوت‌های فرش‌های نواحی مختلف ایران صادق است.

ادامه دارد …

همچنین بخوانید : ویژگی‌ های فرش‌ های نواحی مختلف ایران ( قسمت دوم )

سی پرشیا مگ

آدرس کوتاه: https://www.cpersia.com/mag/fa/4948

طرح و نقش

هر کدام از فرش‌های مناطق مختلف ایران، دارای ویژگی‌های متمایز کننده‌ای هستند. «طرح و نقشه» اولین تمایز و ساده‌ترین راه تشخیص آن‌ها محسوب می‌شود. البته با توجه به آنکه ممکن است نقشه معمول یک منطقه در شهرهای دیگر نیز بافته شود، لذا این روش اگر چه ساده است ولی دقیق نیست. برای مثال، نقشه‌های معمول فرش نائین در منطقه کاشمر و روستاهای استان خراسان نیز بافته می‌شوند. ولی بطور معمول این فرش‌ها به لحاظ کیفی با فرش نائین قابل مقایسه نیستند. بطور کلی برای تشخیص دقیق محل بافت، به سالها تجربه و کارشناسی در این حوزه احتیاج است. در این بررسی باید نوع گره و بافت، مصالح بکار رفته و… در تشخیص دقیق محل بافت، مدنظر قرار بگیرند.

طرح و نقش

ساده‌ترین راه، مشاهده

برای آشنایی با طرح و نقشه معمول فرش‌های مناطق مختلف ایران، اگر تنها راه نباشد، قطعا ساده‌ترین راه «مشاهده» است! بدیهی است که درصورت مشاهده فرش‌های متعدد مناطق مختلف، شباهت‌ها و الگوهای تکرارشده در این طرح‌ها برای بیننده کشف می‌شوند. در صورت مشاهده فرشی دیگر، بیننده با مرور ذهن خود کشف می‌نمایند که این فرش مشابه فرش کدام منطقه است. این همان روشی است که ذهن ما با دیدن چهره یک فرد جدید عمل می‌کند. ذهن می‌تواند حدس بزند که فرد مذکور حدود چند سال دارد و احتمالا از چه نژادی است. در این مثال، هر چه بیننده، دنیا دیده‌تر و با تجربه‌تر باشد تشخیص دقیق‌تری خواهد داد. در خصوص تشخیص نقشه محل بافت نیز، هر چه بیننده تجربه بیشتری داشته باشد و فرش‌های بیشتری از مناطق مختلف را دیده باشد، در تشخیص دقیق‌تر عمل خواهد نمود.

طرح و نقش

چند نمونه

برای مثال فرش‌های منطقه هریس (در استان آذربایجان شرقی)، اغلب دارای نقوشی با خطوط شکسته و هندسی هستند. اغلب دارای رنگ‌های تیره و البته قرمز لاکی خاصی می‌باشند. ترنجی بزرگ که معمولا به شکل مربع است در وسط این قالی‌ها خودنمایی می‌کند. یا اغلب فرش‌های نائین (در استان اصفهان)، با رنگ زمینه روشن کرم یا بژ و چند رنگ محدود و با ترنجی گرد بافته می‌شود. در نتیجه هرچه فرد علاقمند به فرش ایرانی، فرش‌های بیشتری از هر منطقه را ببیند، رفته رفته با شباهت‌ها و تفاوت‌های فرش‌های مناطق مختلف ایران بیشتر آشنا خواهد شد و قدرت تشخیص و تمیز خود او افزایش خواهد یافت.

در رابطه با فرش‌های مناطق مختلف ایران، کتاب‌های متعددی توسط مولفین ایرانی و خارجی نوشته شده که علاقمندان می‌توانند از طریق آن‌ها با نمونه‌هایی از فرش‌های ایرانی آشنا شوند. از طریق وب سایت سی‌پرشیا نیز، این امکان وجود دارد که فرش‌های موجود بر اساس محل بافت فیلتر شوند تا کاربر بتواند فرش‌های مختلفی از یک منطقه را در کنار یکدیگر مشاهده نماید و به شباهت‌ها و اشتراکات طرح و نقش آنها بیشتر پی ببرد.

همچنین بخوانید : نماد خورشید آریایی و گردونه خورشید در فرش دستباف

سی پرشیا مگ


فرش هریس

فرش هریس از جمله معروف‌ترین و محبوب‌ترین فرش‌های دستباف ایرانی است. شهرستان هریس یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی است و در فاصله حدود 90 کیلومتری شمال شرقی شهر تبریز قرار دارد. این شهر که در مناطق سرسبز و دیدنی دامنه کوه سبلان واقع شده یکی از مراکر مهم قالی‌بافی در این استان به شمار می‌رود.

فرش هریس

فرش هریس ویژگی‌های منحصر به فرد خاص خود را دارد که باعث شهرت جهانی آن شده است. محبوبیت این فرش به قدری‌ست که بسیاری از کاخ‌های کشورهای اروپایی و آمریکایی مزین به این فرش هستند. در نتیجه می‌توان به جرات گفت که فرش هریس طرفداران زیادی در سراسر جهان دارد. و اما خصوصیات مهم آن‌ها:

دوام:

یکی از مهمترین ویژگی‌های فرش هریس دوام بالای آن است. معمولا عمر این فرش، در صورت استفاده صحیح، بیش از دهه‌ها است. برخی محققین بر این باورند که وجود معادن مس در اطراف منطقه هریس می‌تواند دلیلی برای دوام آن‌ها باشد. این معادن میزان مس موجود در رودخانه‌های منطقه را افزایش می‌دهند و نوشیدن این آب توسط گوسفندان، کیفیت پشم آن‌ها و در نتیجه دوام این فرش را بالا می‌برد.

ابعاد:

فرش‌های هریس معمولا ابعاد مشخصی هم دارند. عمدتا این فرش‌ها در ابعاد 6، 12 و 20 متری تولید می‌شوند. البته این‌ها تنها ابعاد این فرش‌ها نیستند و قالی‌هایی در ابعاد بزرگتر و کوچکتر و همچنین کناره‌ در سایزهای گوناگون نیز می‌توان در فرش‌های این منطقه یافت.

رنگ فرش هریس:

در مورد رنگ فرش‌های هریس باید گفت که غالبا دارای رنگ‌های تیره و با کنتراست بالا هستند. رنگ‌هایی که معمولا در این فرش‌ها به کار می‌روند قرمز تیره (لاکی)، سرمه‌ای، قهوه‌ای و بعضا بژ است. رنگ آبی نیز به عنوان رنگ متضاد و به صورت خطوطی در میان رنگ‌های دیگر استفاده می‌شود. البته در نمونه‌های جدیدتر از ترکیب رنگهای دیگری نیز بهره برده می‌شود.

 

طرح فرش‌ها:

طرح‌های فرش هریس نیز دارای خصوصیاتی است که باید بدان‌ها اشاره نمود. خطوط منحنی در این قالی‌ها بسیار کم دیده می‌شوند. در مقابل، اشکال اسلیمی هندسی و خطوط شکسته در طرح این فرش‌ها از مشخصه‌های اصلی به شمار آن‌ها به شمار می‌روند. از دیگر نکات مربوط به طرح فرش‌های هریس استفاده ار ترنج بزرگ به شکل مربع و مستطیل است. طرح و نقش فرش هریس در عین اصالت، حال و هوایی مدرن نیز به قالی می‌دهد و در نتیجه فرش هریس در دکوراسیون مدرن نیز می‌تواند جایگاه ویژه‌ای داشته باشد.

جنس فرش‌های هریس:

پشم در اغلب موارد پرز فرش هریس را تشکیل می‌دهد. استفاده از پشم دست‌ریس در قالی در گذشته بیشتر بوده است. اما در حال حاضر تنها تولیدات با کیفیت‌تر با پشم دستریس تهیه می‌شوند. فرش هریس از جمله فرش‌هایی است که کماکان با پشم تولید می‌شود و در نتیجه کیفیت خود را حفظ کرده است. تار و پود فرش‌های هریس نیز معمولا از کتان یا همان نخ پنبه است. البته در گذشته و در نمونه‌های قدیمی‌تر از ابریشم نیز استفاده می‌شده است.

نوع گره‌ها:

نوع گره فرش‌های هریس از نوع ترکی است. این نوع گره‌ها معمولا تراکم بافت نسبتا کمی را در فرش ایجاد می‌کنند. به طور معمول تراکم فرش‌های هریس حدود 1000 گره در هر دسی‌متر مربع، یعنی معادل 20 الی 25 رج، می‌باشند. البته نمونه‌هایی ریزبافت‌تر نیز در گذشته تولید شده و همچنان نیز می‌شود.

نوع پرز:

فرش‌های هریس معمولا دارای پرزهای بلندی هستند. این پرزها همانگونه که اشاره شد معمولا از پشم مرغوب و با دوام تهیه می‌شوند. درشتی بافت و پرزهای بلند، در هنگام راه رفتن و نشستن بر روی فرش، احساس خوش‌آیندی را ایجاد می‌کند که در کمتر فرش دیگری می‌توانیم شاهد آن باشیم. در بعضی انواع قدیمی فرش‌های هریس پرزهای ساییده و کوتاه نیز دیده می‌شوند که در اصطلاح به آن‌ها دانه ذرتی می‌گویند، که البته زیبایی خاص خود را دارند.

بدیهی است که مواردی که ذکر شد، برخی از مشخصه‌های معمول فرش هریس می‌باشند و طبیعی است که تمام فرش‌های بافته شده در این منطقه در این چارچوب قرار نمی‌گیرند. نکته دیگر اینکه در نزدیکی شهر هریس، شهرها و روستاهای دیگری همچون بخشایش، مهربان نیز وجود دارند که مردمان آن به تولید فرش مشغول‌اند، اما اغلب تولیدات شهر هریس کیفیت بالاتری نسبت به آن‌ها دارند. شما نیز می‌توانید تجربیات و نظرات خود را در مورد خصوصیات و کیفیت این فرش‌ با ما در میان بگذارید.

همچنین بخوانید : 5+1 دلیل برای خرید فرش دستباف دست دوم به جای فرش ماشینی

سی پرشیا مگ